บทที่ 28

บทที่ 16

ผมสะดุ้งตื่นเมื่อพยาบาลเข้ามาตรวจสัญญาณชีพ ศีรษะผมปวดตุบๆ เธอเปิดไฟกลับขึ้นมาอีกครั้งและแสงสว่างก็สาดส่องแทงตาผมราวกับคมมีด ผมคิดในใจว่าเธอคิดบ้าอะไรอยู่วะเนี่ย เราเป็นคนเจ็บที่พยายามจะพักผ่อนนะ “คุณกลับมาทีหลังไม่ได้เหรอครับ” ผมกระซิบ พลางมองหาไวท์บอร์ดที่พวกเขามักจะติดไว้บนผนังเพื่อดูว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ